Het is opnieuw stralend helder zonnig weer. Wat heerlijk, we laten ons weer naar buiten trekken naar het strand bij de vuurtoren. We gaan links om richting Brouwersdam. Het lijkt wel feest. De weidse zandvlakte strekt zich voor me uit. Met het zonnetje in het gezicht en de wind in de rug, op deze manier kunnen we uren lopen!
Golven rollen naar ons toe, het water schittert in de zee. Als bij toverslag spiegelen de wolken zich in het heldere water van de zee. Flarden wit schuim spatten in duizenden stukjes uit elkaar, ze stuiven over het water met de wind mee. Enkele meeuwen zoeken iets te eten.. ze lijken meegenomen te worden door de harde wind..
Ik weet bijna niet waar ik het eerst naar zal kijken, omlaag of toch omhoog? Die spiegelgladde zee en de heldere blauwe lucht met zijn spierwitte en donkere wolken.. het lijkt alsof ze wedijveren met elkaar. Door wie laat ik me betoveren?
Lopen in stilte, het gaat vanzelf. Ik laat me meenemen door het wonder om me heen. De felblauwe lucht met wolken van licht tot donker spelen hun spel. Vol bewondering kijk ik er naar. Dit is feest, kijk en luister mee naar dit wonder , zo maar gegeven..
Ik buk me bij de schelpenbanken, zoek de mooiste glanzende zilverwitte schelpen met of zonder ribbels. Ik zou ze allemaal wel mee willen nemen, zo mooi zijn ze. Ze glijden in mijn zakken. Met uitpuilende zakken loop ik verder..
Hoog boven de duinen laat nog iemand zich meenemen door de wind. Een schermvlieger zweeft langzaam naar beneden, zijn sierlijke vleugels glinsteren in de zon. Wat moet dat heerlijk zijn, vliegen als een vrije vogel, wie wil dat niet?
We keren ons om, we moeten terug, nu tegen de wind in. Met ijskoude handen van het schelpen zoeken en foto’s maken, nog na gloeiend van de wind en de zon lopen we in stilte verder. We gaan weer naar ons minihuisje en ik weet het zeker, we komen terug..!
annekeonderweg 