“Mam, je kan er ook eerder komen hoor, het is daar zo rustig, het is echt iets voor jou.” Zo kan het gaan. Het is al heel veel jaren geleden dat we met de tent of caravan op stap gingen ver weg en dichterbij naar het liefst kleine campings met rust en puur natuur. O, wat was dat heerlijk, het geluid van de rits van de tent, de stilte en de eenvoud, tijd voor gewoon niks.. Met een volle auto rijden we via Goedereede voor de sleutel naar Rockanje om de caravan van Marloes uit de stalling te halen en vervolgens rijden we door naar Aagtekerke. Op deze kindvriendelijke camping gaan we kamperen en we zullen Lizzie haar verjaardag vieren!
Het is stralend weer en de komende dagen zal het steeds warmer worden. “Wat zijn we toch een bofkonten,” denk ik als we de camping op rijden. “U komt helemaal uit Groningen, dat is een eind rijden”, een vriendelijk gezicht kijkt ons aan. Het is Willemien, de vrouw van boer Peter die ons welkom heet. Een rustige groene camping lacht ons tegemoet. De lucht is helemaal blauw, de zon schijnt we zijn in Zeeland! Het pas strak gemaaide groene veld dat me aan een biljartlaken doet denken steekt fel af tegen het blauw van de lucht. Ik zie op deze camping ruime plekken, een vijver met riet, kikker gekwaak en een rond huppelend konijntje dat er als een haas vandoor gaat. De witte plek achter zijn staart verdwijnt achter de haag, wat leuk! Ik hoor het zachte geluid van ratel populieren waarbij je in slaap kunt vallen.. En verder is het stil, muisstil je kunt de stilte horen. Sinds een week is het gloednieuwe verwarmde sanitair gebouw open. Het gebouw doet me denken aan de stijl van mooie Zeeuwse boerderijen. Er zijn speeltoestellen voor kinderen en naast onze plek staat een waterkraan, wat een luxe!
De caravan is snel neergezet, de nieuwe voortent opzetten is even een gepuzzel, het kamperen kan beginnen!
Deze omgeving daagt uit om te gaan fietsen. Jaren geleden waren we met de caravan in Dishoek, hier niet ver vandaan. Herinneringen komen terug. De camping ligt vlakbij Oostkapelle. We fietsen door dit gezellig toeristisch dorp naar de duinen, het bos en dan naar Domburg. De terrassen van de eethuisjes zijn bezet, mensen zitten een ijsje te eten, het is bijna Hemelvaartsdag en Pinksteren, tijd voor vakantie! We fietsen naar Zoutelande waar de duinen zo enorm hoog zijn en waar grote schepen op zee voorbij varen. Elke dag maken we een fietstocht. We rijden door de groene polders met blatende schapen langs verstilde dorpjes met mooie namen. Serooskerke, Meliskerke, Biggekerke, Aagtekerke, Grijpskerke waar heerlijk rustige boerencampings met ruime plaatsen zijn. Langs de groene hoge duinen zijn de drukste toeristische badplaatsen als Domburg, Dishoek, Westkapelle en Vlissingen. Zeeland leeft van de toeristen, wat enorm veel campings en vakantieparken komen we tegen.
We fietsen natuurlijk even langs de boerencamping Het Zwaantje waar we vroeger waren. In Zoutelande is het druk op het strand. We lopen het hoge duin op, langs het strand over de houten vlonders. De felgekleurde strandhuisjes stralen in de zon. Bruin geblakerde zonneaanbidders zitten hier met elkaar te genieten, wat een zomers sfeertje! Terug op ons rustige plekje zien we ze komen. “Nu is het nog stilte voor de storm, maar met Hemelvaart en Pinksteren zitten we vol”, zegt Willemien, de vrouw van boer Peter en het klopt. Om de beurt komen de nieuwe gasten aanrijden. Caravans, vouwwagens en tenten, kinderen rennen gelijk op de speeltoestellen af. De camping komt tot leven, ik geniet ervan. Een klein meisje op heerlijk korte beentjes rent door het groene gras. Bij het hek staat een goedige kleine pony. Plukken van zijn vacht liggen op de grond. Kinderen mogen de boer helpen met het verzorgen van het vee, meerijden op de tractor en de pony borstelen, dat is toch fantastisch leuk! Elke zaterdag worden nieuwe gasten door Willemien met koffie en een Zeeuwse bolus ontvangen, er is aandacht en tijd voor de mensen, waar vind je zoiets nog?
Jongens stoeien in het gras en oefenen hun krachten op elkaar, de kinderen zoeken vriendjes. “Fijn, leuk voor Sara en Lizzie dat er kinderen zijn om mee te spelen, denk ik . Morgen komen ze, wat heb ik daar een zin in!”
Met glunderende snoetjes komen Sara en Lizzie op ons af, met oma en opa op de camping, dat is feest. Samen eten, drinken, spelen, ontspanning voor iedereen. De volgende dag is Lizzie jarig. “Nu ben je jarig Lizzie, ” zegt Sara. “Nee nog niet, ik ben pas jarig als oma en opa er ook zijn, dan ben ik vier “, is het antwoord. Lizzie denkt dat zich bij haar de afgelopen nacht een wonder heeft voltrokken. Ze staat in de caravan en meet zichzelf. “Kijk, ik kan al bij het hoogste bed, ik ben gegroeid en al vier!” Er wordt voor Lizzie gezongen, we eten ontzettend lekkere taart en de cadeautjes uitpakken is altijd spannend. De taart gaat in de grote koelkast in het sanitair gebouw. Dat is makkelijk maar, vergeet niet zoiets aan te melden om vergissingen te voorkomen.
De nieuwe loopfiets van Lizzie is een succes. We gaan nog even met zijn allen naar het strand en de nieuwe fiets gaat mee. Terug op camping ‘De Oosthoek’ kwaken de kikkers, de populieren ratelen zachtjes en verder is het muisstil. “O, hoor ik iemand in de verte zeggen, op deze camping kom ik terug!”
annekeonderweg 